گلابی وحشی یا به زبان گیلکی خوج یکی از میوه های محبوب و اخیرا کمیاب شمالی است. نام علمی آن Pyrus boissierian است و بیشتر گونه های آن در شمال ایران از گیلان تا گلستان یافت می شوند. درخت آن شباهت زیادی به درخت گلابی دارد اما غالبا تنومندتر و بلندتر از پسر عموی نزدیک خود یعنی گلابی است. طول این درخت تا 8 متر هم می رسد و گل های سفید این میوه در فصل بهار زیبایی چشم نوازی به جنگل های شمال ایران می دهد. میوه ی آن در اوایل پاییز شروع به رسیدن می کند و تا اواخر آبان ماه میوه دارد.
ظاهر این میوه ی خوشمزه بسیار گول زننده است و میل و رغبتی در بیننده ایجاد نمی کند اما اگر تا کنون نخورده اید حتما امتحانش کنید! چهار گونه ی معروف گلابی وحشی در گیلان به زبان گیلکی عبارتند از:
- بدشکل
- آب خوج
- سرخ خوج (ترش خوج)
- خال اشکن
نام هر یک به خصوصیات درخت یا میوه ی آن گونه اشاره دارد. به عنوان مثال سرخ خوج دارای میوه ای با پوست زرد و قهوه ای متمایل به قرمز است و طعمی ترش تر از سایر انواع آن دارد. آب خوج پر آب ترین گونه است. خوج بدشکل ظاهری نا متقارن و بد فرم دارد. خال در گیلکی به معنی شاخه است و خوج خال اشکن شاخه های شکننده ای دارد. در فصل پاییز به دلیل داشتن میوه های زیاد و سنگین در این گونه، غالبا بعضی از شاخه های درخت می شکند.
خوج خال اشکن
خوج بدشکل
سرخ خوج
نمایی از یک درخت گلابی جنگلی (خوج)
عالی بود خوردم...حتما امتحانش کنید...طعم بخصوص وخوشایندی داره
وای نگم براتون عالیه عالیه دوستم برام اورده بود البته پدربزرگ شوهرش داده بود ما خوردیم خودش نخورد گفت اونا اوردن ولی خیلی خومزه بود
میوه زشت و خشک و بد مزه ای است امیدوارم نسلش از بین بره